Dinsdag 21 juli
Het was zo ver! Na al het harde trainen en sponsoren zoeken begon vandaag om 4.00 de Nijmeegse Vierdaagse dan echt.
Gelukkig mocht ik tussen 6.00 en 6.45 starten waardoor ik een droge start had. Bij de start is het altijd een gekkenhuis van feestende mensen die iedereen aanmoedigen tot ze geen stem meer over hebben en zij gaan pas naar bed als alle 42.000 wandelaars vertrokken zijn. Na de eerste 100 meter geeft dit het gevoel alsof je de vierdaagse al voltooid hebt. Iedereen is zo bemoedigend!
Vanuit het centrum van Nijmegen gaan we via de schitterende Waalbrug naar Lent, Bemmel ,Arnhem, Elst, Valburg, Slijk-Ewijk en door naar Oosterhout. Hier komen we weer aan bij de Waal en lopen we richting de Waalbrug. Dit is wel verradelijk omdat er de Waalbrug zelf pas de 3e brug is. Gelukkig was ik daar vorig jaar al ingetrapt en wist ik nu dat ik nog wel een stukje verder moest. Het was een schitterde wandeldag met erg, erg veel zon en mooie momenten en verhalen van mensen die vroegen wat er allemaal aan mijn rugzakje hing.
Woensdag 22 juli
Lichtelijk stijf maar vol goede moed begon dag 2 voor mij om 5.00 uur bij de start. Maar de sfeer zit er al vroeg in. Traditioneel getrouw is het vandaag Roze Woensdag, de dag dat de lopers een zee van roze vormen. Vandaag is ook de dag van Wijchen en Beuningen. Vandaag was voor iedereen wat zwaarder, maar zeker niet minder gezellig.
Donderdag 23 juli
Het begint al wat zwaarder te worden en de eerste blaren zijn toch ontstaan. Het weer is gelukkig wel echt schitterend deze dagen.
Vandaag gelukkig kunnen ruilen voor een vroege start van 5.00 uur wat me een uurtje speling geeft. Vandaag is de dag van de 7 heuvelen en daar heb ik wel wat extra tijd voor nodig. Iedereen weet wel dat we in Nederland heuvels hebben, maar ik wist ook niet dat we ze zo hoog hadden. De route was vandaag vooral mooi landelijk, wat niet betekende dat er minder toeschouwers en aanmoedigers langs de wegen staan. Na 30 pittige kilometers staan we onderaan de eerste en gevoelsmatig hoogste berg. Het is een pittige klim, maar met goede zelf aanmoediging door met zijn allen liedjes te zingen lukt het om de heuvels te trotseren!
Vrijdag 24 juli
De dag begon met het zoeken van een medewerker van het Rode Kruis. Toen ik de avond ervoor in bed wilde stappen, stootte ik mijn kleine teennagel los… Een ongelukje wat op een normale dag al vervelend is maar nu al helemaal vervelend uitkwam. Na wat professionele hulp, kon de dag om 5.00 beginnen. Vandaag had ik de vroege start en omdat het de laatste dag was hebben we tot 18.00 uur om binnen te komen. Na de eerste 5 km kwam ik Harm Edens tegen, de verslaggever van het Vierdaagse Journaal op tv Gelderland. Ik heb hem mijn visitekaartje van Vaarkracht gegeven. Hij vond het een mooi doel.
De wandeling was zwaar na al 120 km in de benen te hebben zitten, maar het was ook erg feestelijk, warm en zonnig. Wat een feesten en mensen langs de kant! Eenmaal in Nijmegen begint het echt feest als je op de Via Gladiola aan komt, waar de mensen achter de dranghekken je binnenhalen alsof je het wk gewonnen hebt. Dan denk je dat je er bijna bent, maar deze laatste feest straat is gewoon nog zeker 7 kilometer lang! Het is zo’n feest dat je de pijn in je voeten bijna niet meer voelt. Het is het allemaal waard geweest. De uren van training, de pijn in de voeten en benen.
De opbrengst voor Vaarkracht is een mooi bedrag geworden van 463 euro.
Er kan tot half augustus nog gedoneerd worden, via de volgende link:
http://devierdaagsesponsorloop.nl/janina-busscher
Iedereen bedankt voor de steun!
Ik hoop dat jullie van deze donaties hele mooie dingen kunnen doen.
Groetjes Janina Busscher
