Ik kijk uit het raam en zie dat het pijpenstelen regent. En uitgerekend nadat we de afgelopen dagen prachtig najaarsweer hebben gehad en voor vandaag een vaartocht met twee dames staat gepland. Ik pak de telefoon en bel de mevrouw die de tocht heeft aangevraagd voor haar zus. Na een periode van veel onzekerheid een goede aanleiding om er eens een dagje uit te zijn. De zussen maken er geen punt van, een beetje regen kan geen kwaad. “Dan gaan we toch lekker binnen zitten!”
En zo ontmoet ik de dames die ochtend op ons clubhuis in jachthaven de Viking waar ze worden ontvangen door onze gastvrouw Diana. Die heeft er voor gezorgd dat er een glutenvrij gebakje is voor Marij, die echter ook een lactose allergie heeft. De slagroom op het gebak wordt dus overgeheveld naar zus Door.Als bestemming besluiten we om naar Heusden te varen. De zussen kennen het stadje en maken al meteen plannen voor een wandelingetje en een bezoek aan een van de vele terrasjes.
Inmiddels is het droog geworden en gaan we aan boord waar de dames zich binnen in de kajuit installeren. Maar al na een half uurtje varen begint het zonnetje voorzichtig achter de wolken uit te kruipen en wordt er verhuisd naar het achterschip.
De zussen genieten van het uitzicht en de rust op het water en blijken geen gebrek te hebben aan gespreksstof.
In Heusden aangekomen maken we eerst een rondje door de stadshaven die zich in de kern van het volledig gerestaureerde stadje bevind. Vanwege de hoge kade besluiten echter een stukje verder aan te leggen waar de steigers een betere uitstapmogelijkheid bieden. Hierna worden de lunchpakketten aangesproken die gastvrouw Diana heeft klaargemaakt. Na enig onderling ruilen vind ieder meer dan voldoende om de magen te vullen. Hierna wandelen we over de stadswallen naar de Markt en vinden we een beschut plaatsje op een terrasje waar de dames zich tegoed doen aan een glaasje wijn.
Op het plein voor ons valt de blik van de dames op een grote verkoopwagen met groente en fruit dat zodanig is uitgestald dat het wel een schilderij kon zijn. Met nog een korte wandeling sluiten we ons bezoek aan het stadje af en terug aan boord is vooral Door blij dat ze weer lekker kan gaan zitten, haar energie blijkt even op te zijn. Maar eenmaal op de terugtocht hebben de zussen weer praat genoeg en vliegt de tijd om. Bij de sluis moeten we even wachten en kunnen we met het tweede vrachtschip geschut worden.
Net voordat we gaan aanmeren krijgen we nog even een plensbui die echter van korte duur is en we toch droog het clubhuis kunnen bereiken waar we onder het genot van een hapje en een drankje nog even napraten.
Met een voldaan gevoel nemen we afscheid en kunnen we terugkijken op een geslaagde dag met mooi najaarsweer ondanks het natte begin en einde.
Schipper Cees