Amsterdam; op zaterdag 9 juli werden er vanuit het Scheepvaartmuseum Amsterdam twee vaartochten gehouden op de kolengestookte Christiaan Brunings.
’s Ochtends was een vrije aanmelding voor mensen die leven met kanker. Na het varen kon men het museum bezoeken.
De middag vaartocht was georganiseerd voor de stichting Kinderen en kanker voor kinderen van het Maxima Centrum. Met heerlijk weer stonden we samen met 26 kinderen, ouders en begeleiders op de kolen stoomboot Christiaan Brunings klaar om de trossen los te gooien. Schipper Cor en zijn bemanning voeren ons van het scheepvaartmuseum in Amsterdam naar het IJ. Voorbij Nemo moesten we eerst onze vlaggenmast en zelfs onze schoorsteen laten zakken om onder de brug door te kunnen varen. Wat een stoom en lawaai kwam daarbij vrij. Aangekomen op het IJ was er de mogelijkheid om een kijkje te nemen in de buik van het schip, in een hitte van rond de 40 graden waren 4 stokers aan één stuk door kolen aan het scheppen om stoom te produceren. Ze vertelden dat ze hier al drie dagen van te voren mee begonnen waren! Ook was er beneden een officieren kamer te bewonderen, hier waande je je terug in de tijd. Alles hier was nog zoals vroeger in de jaren 1900, rode pluche stoelen en banken, een Perzische tapijtje op tafel, petten, boeken, lampjes en een oude kolenkachel. Er waren kajuiten, te bezichtigen en een echt keukentje.
De kajuit van schipper Cor boven op de brug stond altijd open en de kinderen mochten meesturen terwijl schipper Cor alles vertelde over de Christiaan Brunings, zijn inzet als ijsbreker en de werking van alle apparatuur op deze echte stoomboot. Het cateringpersoneel van het scheepvaartmuseum had voor ieder op de boot een heerlijke tas met lekkernijen meegenomen en stond klaar met koffie/thee of iets fris en ook ook aan snoep ontbrak het niet.
Tussen alle boten op het IJ, keek ieder z’n ogen uit naar alle gebouwen langs de kant van het water, heerlijk om zo even weg te dromen. Na 2,5 uur varen kwamen we weer terug bij het Centraal Station, hier gingen we even langs de kant om te wachten op de brugwachter. De schoorsteen en de vlaggenmast lieten we weer zakken, wat een stoom kwam er hier weer vrij. Heel precies laveerde schipper Cor ons weer naar het plekje aan de kade bij het Scheepvaartmuseum, de zwemvesten en verrekijkers mochten weer worden ingeleverd en na een verdiend applaus ging iedereen met een laatste snoepje weer van boord.
Einde van een heerlijke middag en een groot dankjewel aan het Scheepvaartmuseum, de bemanning, Slokker Vastgoed Jean Louis Bernhardi Stichting, Den Brinker Stichting, Kinderfonds Van Dusseldorp en alle vrijwilligers die onze grote en kleine gasten trakteerden op deze onvergetelijke middag.
